نشانِ مهر خدا

توبه نشان مهر خداست؛ خدایی که مهرش، قهرش را پیش­تر است. همو که فرشتگان مراقب را فرمان داده است، همین که آدمی آهنگ نیک کرد، ناکرده، بنویسندش و چون به بد دست­آلود، در ثبتش نشتابند. بزه­کاران را مهلت دهند تا هفت ساعت، شاید بازآیند.آری، اگر این زمان گذشت و سیاهی گناه بر نامه عمل نشست، جای نومیدی و جولان شیطان نیست؛ راه بازگشت، باز، باز است تا آن گاه که زمینه و زمانش از دست نرود.  

    توبه یک بازگشت است، بازگشتی لطیف و هنرمندانه به راه خدا. در این بازگشت، خدا، جوانان را از همه دوست­تر دارد. توبه، بازگشت است؛اما همةآن نیست. به فرموده خدا در کتابش، توبه دو ویژگی دارد: یکی درونی است وآن دگر بیرونی. نخست باید از نهان دل و خالص باشد، دیگر آن که آثارش ظاهر. توبه باید از زبان و دل بگذرد و به ساحت عمل درآید. توبه تا به صلاح و اصلاح نینجامد، توبه نیست.