سفارش تبلیغ
صبا ویژن

گر تو می­خو اهی مسلمان زیستن           نیست ممکن جز به قرآ ن زیستن

 قرآن خواندنی­ترین کتاب هستی است و بایسته آن که بسیار، پیوسته و نیکو خوانده شود. ترنم آیاتش غبار از تن روح می­زداید، عطر گل ایمان را در گستره دل می­پراکند و گاه آسمان چشم را بارانی می­کند. نوید قهرش، لرزه بر پیکر و جان خدا ترسان می فکند و سروش مهر و رحمتش، جسم و قلبشان را نرم و آرام می­سازد. کودکان را در ایام پاکی و سادگی صباوت حکمت می­بخشد و جوانان را در عهد شور احساس و هیجان­های شباب، ایمنی.                                                                                                                   

گِرد قرآن گَرد؛ زیرا هر که در قرآن گریخت

آن جهان رست از عقوبت، این جهان جست از فِتَن

نامه معشوق است که دل عاشقان ملک را به ملکوت می­برد؛ پس دمادم، سزاوار نظر افکندن، با شور و شوق و آدابی ویژه خواندن است. طهارت جسم از آداب ظاهری آن است. مهم­تر از آن، پاکی روح از پلیدی هوا و هوس­هاست و بهره هر کس از آن به درجه پاکی و روشنی لوح اندرون وی است. از رهگذر اخلاص، تدبر و تعمّق می­توان به آیاتش راه برد و با به کاربستنش به سوی رستگاری راه جست. زندگانی با قرآن زیباست و چون انسان در تمام شئون زندگی به گرد خورشید قرآن بگردد، زندگی­اش پاکیزه و همه فصولش سبزتر از نو بهار خواهد گشت.

آن گاه که باران رحمت آیه­های قرآن بر کویر عطشناک دل­ها فرو بارد، آن را از خار و خاشاک می­روبد و مجالی فراهم می­آورد تا بذر فهم و اندیشه جوانه زند، سرزمین فکر و جان به سبزه زاری خرم بدل گردد،  نهال ایمان و عمل صالح قد کشد و میوه یقین به بار نشیند. 

قرآن کتاب زندگی و عمل است؛ پس باید همه برنامه­های فردی و اجتماعی مسلمانان را اصل و اساس باشد؛ نه این که در زاویه مظلومیت و مهجوریت، تنها بماند که به پیشگاه صاحبش شکوه خواهد برد. مهجوریت این منشور جاوید الهی به اجرا ناشدن احکام و آموزه­های آن است و گرنه تنها به ظاهر دم زدن از آن ـ هر چند بسیار ـ بسیار کم ثمر است. این ادعا که در سرزمین ما رایت قرآن افراشته است و حکومتش بر­قرار، آن گاه درست می­آید که همه صاحب نظران و مدیران جامعه با دل و جان، قرآن را راهنمای دین و دنیای خویش بدانند و در اجرای دستوراتش قدمی کوتاه نیایند.

آری، اگر جهان اسلام روزی بخواهد، شکوه و عزت خود را باز­یابد، به یقین، تنها راه، به کار­بستن همه فرامان­های قرآن است.

نقش قرآن چون که بر عالم نشست       نقش­های پاپ و کاهن را شکست

فاش گویم آنچه در دل مضمر است   این کتابی نیست، چیز دیگر است(اقبال)




تاریخ : چهارشنبه 94/4/10 | 4:37 عصر | نویسنده : محمدعلی جدیدی | نظر

  • paper | فروش بک لینک | قالب وبلاگ